الزامات یک قیاس اصولی!

۱. تاریخ معاصر ایران به ویژه دوران حکومت قاجار و پهلوی باید به دقت مطالعه و بررسی شود. دوران سیاهی که سرشار از خیانت، وابستگی، عقب افتادگی، ظلم، تجزیه کشور، تحقیر، فقر و استبداد است. بنابراین، آشنایی با میراث شوم این دوره برای قضاوت و مقایسه دوران قبل و بعد از انقلاب ضروری است.

۲. از ابتدای پیروزی انقلاب، حجم بی‎سابقه‌ای از دشمنی علیه ایران اعمال شده است که در تاریخ نمونه آن یافت نمی‌شود. ایجاد شورش‌های تجزیه‌طلبانه، تلاش برای کودتا، ترور بسیاری از مسئولان مؤثر انقلاب، ترور بیش از ۲۳ هزار نفر از مردم، تحمیل جنگ هشت ساله، اعمال تحریم‌های همه جانبه و ایجاد اغتشاش گوشه‌ای از این دشمنی‌هاست. بنابراین، باید رویکردها و عملکرد ۲ دوره در این حوزه‌ها بررسی شود. با وجود در نظر گرفتن این دو مؤلفه باز هم مقایسه عملکرد نظام برآمده از انقلاب شکوهمند ملت ایران در سال ۱۳۵۷ کارنامه‌ای روشن و درخشان است که در ادامه به گوشه‌ای از تفاوتی که جمهوری اسلامی ایران رقم زد، اشاره می‌کنیم:

سیاست داخلی: رژیم دیکتاتوری پهلوی با رویکرد دیکتاتوری خود، خفقان، استبداد، نادیده گرفتن و سرکوب مردم و عدم آزادی سیاسی را به ارمغان آورد؛ ولی جمهوری اسلامی با اتخاذ رویکرد مردم‎سالاری، توانست مشارکت اجتماعی، انتخابات آزاد، آزادی‌های اجتماعی، فعالیت احزاب سیاسی، چرخش قدرت و استقلال سیاسی را برای مردم فراهم کند.

سیاست خارجی: رژیم پهلوی با وابستگی به قدرت‎های بزرگ، ایران را به بازیگر دست نشانده، تأمین کننده منافع کشورهای خارجی، ناتوان در برابر تهدیدهای خارجی، یک ملت بدون عزت و تحقیر از سوی کشورهای قدرتمند تبدیل کرد؛ در مقابل جمهوری اسلامی رویکرد استقلال را پیش گرفت، که تأمین منافع ملی، حفظ عزت، ایفای نقش محوری در منطقه، تصمیم‌گیری براساس عزت، حکمت و مصلحت از آثار این رویکرد بود.

رژیم پهلوی با سیاست پیوند با قدرت‌های بزرگ وابستگی شدیدی به تجهیزات و حمایت خارجی پیدا کرد و مسبب جدا شدن بحرین، جدا شدن ارتفاعات آرارات، جدا شدن دشت ناامید(*) و… بود؛ اما جمهوری اسلامی‌ با رویکرد درون‌نگر و مردم پایه به حفظ تمامیت ارضی، امنیت ملی، اتکا به تجهیزات بومی و اقتدار منطقه‌ای نائل شد.

فرهنگ: رویکرد رژیم پهلوی دنباله‌روی از هویت غربی بود. ضدیت با اسلام و اعتقادات دینی، مبارزه با حجاب، استفاده ابزاری از زنان، ابتذال در تلویزیون و سینما، گسترش مراکز فساد و فحشا، کاپیتولاسیون، بی توجهی به علم و دانشگاه عواقب این رویکرد برای کشور بود؛ اما جمهوری اسلامی رویکرد تکیه بر هویت ایرانی ـ اسلامی را دنبال کرد و توانست به هویت ایرانی عزت دهد، جایگاه والای زنان را احیا کند، معنویت و حضور پررنگ جوانان در آیین‌های مذهبی را افزایش دهد، رشد علمی را تسریع بخشد و سینمای حرفه‌ای بسازد.

اقتصاد: رژیم پهلوی رویکرد نگاه به بیرون را برگزید که موجبات تأمین بیشتر کالاها از خارج کشور، اقتصاد تک محصولی، نابودی کشاورزی با اصلاحات ارضی، افزایش فاصله طبقاتی، عدم توسعه روستاها، مهاجرت گسترده از روستا به شهر، گسترش حاشیه نشینی و حلبی ‎آبادها را در کشور فراهم کرد. جمهوری اسلامی رویکرد نگاه به درون را برگزید که از ثمرات آن استفاده از ظرفیت‌های داخلی، توسعه‌صنایع، توسعه روستاها، تلاش برای کم کردن فاصله طبقاتی، تولید کالاهای استراتژیک، تلاش برای عبور از تک محصولی، توسعه و خودکفایی کشاورزی بوده است.

 *دشت نااُمید که دَغ نَمَدی هم نامیده می‌شود بیابانی است به مساحت ۳۰۰۰ کیلومترمربع که در امتداد مرز افغانستان و ایران قرار دارد و ادامه‌ای از دشت کویر، کویر بزرگ واقع در ایران به‌شمار می‌آید. این بیابان زمینی پست در شرق کوهستان‌های شرق ایران است ؛ بخشی از این دشت در جریان معاهده پاریس ۱۸۵۷ که توسط فرخ خان غفاری مهردار خاصه ناصرالدین شاه و ماکلین و ماکماهون از دولت بریتانیا به امضا رسید ؛ به دولت تازه تاسیس پادشاهی افغانستان واگذار گشت؛ بدین شکل که در جریان معاهده ایران علاوه بر به رسمیت شناختن افغانستان ، بخشی از دشت ناامید را نیز به پادشاهی افغانستان واگذار کرد.